เหตุเกิดเมื่อเช้าวันเสาร์…
เกิดเฮี้ยนอะไรขึ้นมาก็ไม่รู้ ตื่นขึ้นมาแล้วก็จัดการหยิบกล่องชุดทำหมี DIY ที่พี่แหม่มให้มาเป็นของขวัญเมื่อประมาณ 6 เดือนก่อน เอามาอัดฝุ่น แล้วเปิด และลงมือตัด-เย็บ-ยัด
ได้เวลาเปิดผอบ แต่ทว่าไม่พบนางโมรา เจอแต่ผ้า ใยสังเคราะห์ และชุดเข็มด้าย
แก้ห่อเข็มกับดายออกมาอีก ก็พบว่าเขามีคู่มือการทำให้ด้วย
เอาล่ะ จะเริ่มละน๊า..
ชำแหละส่วนที่จะเป็นผิวหนังของหมีออกมาเป็นชิ้นๆ แบบนี้
เอาด้านที่มีตัวอักษรเดียวกันมาประกบกัน แล้วเย็บแบบที่ศัพท์เทคนิคในวงการฉันทนาเขาเรียกว่า.. ด้นถอยหลัง
แต่อย่างงี้ขอเรียกว่า ด้นดะ ละกัน
ด้นเข้าไปให้ถี่ยิบๆ
เสร็จแล้วกลับด้านในออกมาเป็นด้านนอก จะได้ชิ้นส่วนอวัยวะหมีในลักษณะนี้
ทำอย่างที่ว่ากับทุกส่วนที่มีอยู่
เย็บเข้าไปจนเจ็บนิ้วแล้วววว แหม.. ถ้ามี คอลโทรลวี ก็คงจะดีนะ
แล้วก็ได้เวลายัดใส้ ด้วยใยสังเคราะห์ที่เขามีมาให้
ยัดๆๆๆ เข้าไปจนชิ้นส่วนหมีทั้งหลายแน่นปั๋ง
ขั้นตอนต่อไปคือการเย็บแผลให้สนิท
มาถึงขั้นตอนแต่งหน้าแต่งตาแล้ว … อันนี้เย็บปากกับจมูกเบี้ยวไปนิดนึงง่ะ
แล้วก็ใส่แขน – ขา ซึ่งต้องใช้อภินิหารเป็นอย่างมาก ไม่งั้นแขนขาพิการแน่นอน
เสร็จแง๊วววววววววว… บวกลบเวลาบาดเจ็บแล้ว ใช้เวลาราวๆ 6 ชั่วโมง
เขามีใบสูติบัตรมาให้โด้ย เลยตั้งชื่อว่าน้อง โคล่า ละกัน…
ไอ๋หย๋า
ผีแม่บ้านเข้าสิงลื้อซะเลี้ยว
เจ๋งโคตร….หน้าตาก็เยี่ยม….งานเย็บปักถักร้อยก็ยอด…..
ถ้าพี่ยังไม่มีเมียนะ….ก็คงคบเป็นน้องเหมือนเดิม…..เอิ๊กๆ
สวัสดีครับ (แอบเข้ามาทักทาย) หมีโคล่า นี่ใช่ที่บ้านอยู่แถวออสเตรเลียรึป่าวครับ หุหุ แต่ยังไงก็น่ารักดี
ฝีมือการเย็บหมีใช้ได้เลย ของพี่นะ มีไส้เท่าไหร่จับยัดเข้าไป คนพุงมันจะแตก แถมเย็บขาไม่เท่ากันเป็นหมีขาเก แล้วยังขี้เกียจเย็บจมูก ทำไป 2 ตัว เละทั้งสองตัว อยากจะเอารูปมาโชว์ แต่ไม่กล้า อายหว่ะ 😛