สงกรานต์ 48 : เรียนเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธา

 พุทธศาสนิกชนที่ดี ควรจะเข้าวัดทำบุญ ทำทาน  โดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันที่ 15 เมษา ที่ถือว่าเป็นวันขึ้นปีใหม่ของไทยโบราณ  ยิ่งต้องทำบุญแบบ “คอมโบเซ็ต” ก็คือ ไปวัด ไหว้พระ ใส่บาตร สรงน้ำพระ สวดมนต์ ฟังเทศน์  ตบท้ายด้วยการ ทำทาน ด้วยการบริจาคให้กับวัด

 

ไอ้อย่างหลังนี่ เห็นท่าจะเป็นอะไรที่สำคัญกว่าอย่างอื่น เพราะระหว่างที่นั่งรอพระมาประกอบพิธี มัคทายกก็จะพูดกรอกลำโพง ถึงรายการที่จะต้องการการบริจาคจากญาติโยม, วัตถุมงคลที่ทางวัดเตรียมไว้ให้บูชาไป

                “อ่ะ ค่าทรายก็ยังบริจาคกันได้นะ”

                “เก้าอี้พลาสติกตัวละ 170 บาท  พ่อหลวง* เปิ้นสั่งมา 500 ตัว แต่ถ้าสั่งมาอีกคราวหน้า จะไม่ได้ราคานี้แล้ว จะเป็นตัวละ 190 บาทนะ”

 

ใครที่บริจาคก็จะถูกขานชื่อออกลำโพงให้ได้ยินโดยทั่วกัน   คนนั้นบริจาคเก้าอี้กี่ตัว คนโน้นบริจาคกี่ตัว  ป้าคนที่นั่งข้างหน้าแกก็หันมาถามว่า ได้ยินชื่อแกประกาศออกลำโพงหรือเปล่า แกรับเก้าอี้ไป 2 ตัว  กลัวไม่มีชื่อ

………………

 

เป็นอย่างงี้ทู้กกกครั้งที่มาวัด

แต่ก็เข้าใจ  เพราะวัดกำลังสร้างวิหารใหม่อย่างนี้ ก็ต้องระดมทุนจากญาติโยมเป็นธรรมดา  และญาติโยมทำบุญ ก็อยากจะได้บุญสะสมเอาไว้ใช้สอยในภายภาคหน้า  

 

……………………

 

พระมาแล้ว   สำรวม สวดมนต์  …  แต่ตาเหลือบไปเห็นบนหน้าบรรณวิหารที่กำลังก่อสร้างกันอยู่  มีชื่อคนที่บริจาค พร้อมวงศ์ตระกูล ติดอยู่ตัวเบ้ง  … อะโหเพ่  นี่กะจะแบกหน้าบรรณขึ้นสววรค์เลยรึไงเนี่ย  – -“

 

สวดเสร็จ  เป็นช่วงเทศน์  แม่แอบสะกิดสีข้างบอกว่า  “คอยดู ปีนี้ก็เทศน์เรื่องตำนานวันสงกรานต์อีกเหมือนเดิม” …  นี่ถ้าเป็นในรายการแฟนพันธุ์แท้ คุณปัญญาแกคงเอานิ้วมาจิ้ม แล้วบอกว่า “ถ ถ ถ ถูกต้องนะคร้าบบบบบบ” ลั่นศาลา 

 

แต่ก่อนที่จะถึงเรื่องตำนานวันสงกรานต์ ท่านพระครูแกก็เกริ่นเรื่องทำไมถึงลงมาจากกุฏิช้า  ท่านว่าเมื่อวานที่มีกองผ้าป่ามาจากภูเก็ต ก็เลยสนทนาธรรมกันจนเวลาล่วงเข้าไปตีหนึ่ง  ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตีสี่ ก็เลยไม่ได้ยิน (ซะงั้น) … เอ่ออ.. หลวงพี่จะเอามา สปีค บนธรรมมาสทำไมล่ะเนี่ย

 

โอวว… นี่แหละคือ อารยธรรมของวัดบ้านนอก – -“

 

_______________

*  พ่อหลวง = ผู้ใหญ่บ้าน